ماجرای ولادت حضرت علی (ع)

 

رسول گرامى اسلام در سال‏«عام الفیل‏»در«مکه معظمه‏»دیده به جهان گشود،و همراه با ولادت آن حضرت،غرایب و رویدادهاى عجیبى در نقاط مختلف گیتى رخ داد،و مادر بزرگوار آن سرور،«حضرت آمنه‏»بخشى از آن امور را به‏«فاطمه بنت اسد»مادر گرامى حضرت‏«على علیه السلام‏»گزارش کرد.

«فاطمه دختر اسد»در حالى که از ولایت پیامبر خدا و از شنیدن آنهمه معجزات و کرامات در هنگام تولدش به شدت خوشحال بود،با سرعت تمام خود را به شوهرش حضرت‏«ابو طالب علیه السلام‏»رسانده،و مولود جدید را به وى تبریک گفت.

«ابو طالب‏»چون سخن همسرش را شنید،ضمن خوشحالى و تشکر از او گفت:

«اصبرى سبتا ابشرک بمثله الا النبوة.»و فى حدیث اخر:«تتعجبین من هذا انک تحبلین و تلدین بوصیه و وزیره.»  

 اصول کافى ج 1 ص 452 ح 1 و 3،جلاء العیون شبر ج 1 ص 236،بحار الانوار ج 35 ح 5 و 6

اى فاطمه!سى سال دیگر صبر کن،تو نیز نظیر او را به دنیا مى ‏آورى،و من این وعده را به تو مژده مى‏دهم.

و در حدیث دیگرى آمده است:آیا تو از این واقعه بزرگ تعجب مى‏کنى؟بدان که تو نیز به وزیر و وصى و جانشین وى حامله مى‏گردى (و فرزند عزیزم على را به دنیا مى‏آورى)

سى سال از این واقعه شگرف تاریخى گذشت، همان طور که حضرت‏ «ابوطالب‏» خبر داده بود، فرزند«کعبه‏» و «وصى و وزیر مصطفى صلى الله علیه و آله‏»رحمت عالمیان،پناه بى پناهان،مولاى متقیان حضرت امیر المؤمنین‏«على بن ابیطالب علیه السلام‏»،در روز جمعه،سیزدهم رجب المرجب،بیست و سه سال قبل از هجرت نبوى،آن هم در شریف‏ترین مکان عالم هستى‏ «کعبه‏» دیده به جهان گشود،و گیتى را به نور ولایتش منور ساخت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد