کلام نور

امام صادق(علیه السلام)

عِدَةُ المُؤمِنِ أخاهُ نَذرٌ لا کَفّارَةَ لَهُ، فمَن أخلَفَ فبِخُلفِ اللَّهِ بَدأَ، و لِمَقتِهِ تَعَرَّضَ، و ذلکَ قَولُهُ: «یا أیُّها الّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولونَ ما لا تَفْعَلُونَ».

وعده مؤمن نذرى است که کفّاره‏اى برایش (متصور) نیست؛ زیرا هر که خُلف وعده کند، قبل از هر چیز با خدا خُلف وعده کرده و خود را در معرض خشم و دشمنى او قرار داده است و این سخن خداى متعال است آن جا که مى‏فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده‏اید، چرا چیزى مى‏گویید که انجام نمى‏دهید».

میزان الحکمة: ح ۲۱۹۷۷