کلام نور

امام صادق(علیه السلام)
عِدَةُ المُؤمِنِ أخاهُ نَذرٌ لا کَفّارَةَ لَهُ، فمَن أخلَفَ فبِخُلفِ اللَّهِ بَدأَ، و لِمَقتِهِ تَعَرَّضَ، و ذلکَ قَولُهُ: «یا أیُّها الّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولونَ ما لا تَفْعَلُونَ».
وعده مؤمن نذرى است که کفّاره‏اى برایش (متصور) نیست؛ زیرا هر که خُلف وعده کند، قبل از هر چیز با خدا خُلف وعده کرده و خود را در معرض خشم و دشمنى او قرار داده است و این سخن خداى متعال است آن جا که مى‏فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده‏اید، چرا چیزى مى‏گویید که انجام نمى‏دهید».
میزان الحکمة: ح ۲۱۹۷۷

کلام نور

امام صادق(علیه السلام(:


طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ فى التَّفَکُّرِ و البُکاءِ، و طَلَبتُ الجَوازَ علَى الصِّراطِ فوَجَدتُهُ فى الصَّدَقَةِ، و طَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ فى صَلاةِ اللَّیلِ.


روشنایی دل را جستم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جستم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیت چهره را جستم و آن را در نماز شب یافتم.


میزان الحکمه: ح ۲۰۸۳۳.

هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لکل شی ء وجه و وجه دینکم الصلاة
هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است .
بحار الانوار،ج82،ص227

کلام نور

امام علی (علیه السلام)
و اعلَمْ یا بُنَیَّ... أنّکَ طَریدُ المَوتِ الّذی لایَنجو مِنهُ هارِبُهُ... فکُنْ مِنهُ على‏ حَذَرِ أن یُدرِکَکَ و أنتَ على‏ حالِ سَیِّئَةٍ، قَد کُنتَ تُحَدِّثُ نَفسَکَ مِنها بالتَّوبَةِ، فیَحُولَ بَینَکَ و بَینَ ذلکَ، فإذا أنتَ قَد أهلَکتَ نَفسَکَ
بدان ای فرزندم که... تو تحت تعقیب مرگی هستی که هیچ گریزانی را از چنگ آن رهایی نیست... پس، مواظب باش مرگ در حالی به سراغت نیاید که گناه می‏کرده‏ای و به خود وعده توبه از آن می‏داده‏ای، و ناگاه مرگ میان تو و این وعده ات فاصله اندازد و آن گاه دریابی که خودت را به نابودی افکنده‏ای 
 میزان الحکمه: ح 21286

کلام نور

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:  

من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته؛  

 کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.‬

کلام نور

امام علی (علیه السلام)
واتَّعِظوا فیها [أی فی الدُّنیا] بالّذینَ قالُوا: «مَنْ أشَدُّ مِنّا قُوَّةً» حُمِلوا إلى قُبورِهِم فلا یُدْعَونَ رُکباناً، و اُنزِلوا الأجْداثَ فلا یُدعَونَ ضِیفاناً.
در این دنیا، از کسانى که نداى «نیرومندتر از ما چه کسى است» سر مى‏دادند پند گیرید که سوار بر دوش‏ها به سوى گورها برده شدند، اما سواره خوانده نمى‏شدند و بر گورها وارد شدند، لیکن میهمان نام نداشتند. 
 میزان الحکمة: ح 22207