امام صادق(علیه السلام)
عِدَةُ المُؤمِنِ أخاهُ نَذرٌ لا کَفّارَةَ لَهُ، فمَن أخلَفَ فبِخُلفِ اللَّهِ بَدأَ، و لِمَقتِهِ تَعَرَّضَ، و ذلکَ قَولُهُ: «یا أیُّها الّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولونَ ما لا تَفْعَلُونَ».
وعده مؤمن نذرى است که کفّارهاى برایش (متصور) نیست؛ زیرا هر که خُلف وعده کند، قبل از هر چیز با خدا خُلف وعده کرده و خود را در معرض خشم و دشمنى او قرار داده است و این سخن خداى متعال است آن جا که مىفرماید: «اى کسانى که ایمان آوردهاید، چرا چیزى مىگویید که انجام نمىدهید».
میزان الحکمة: ح ۲۱۹۷۷