امام علی (علیه السلام)
و اعلَمْ یا بُنَیَّ... أنّکَ طَریدُ المَوتِ الّذی لایَنجو مِنهُ هارِبُهُ... فکُنْ مِنهُ على حَذَرِ أن یُدرِکَکَ و أنتَ على حالِ سَیِّئَةٍ، قَد کُنتَ تُحَدِّثُ نَفسَکَ مِنها بالتَّوبَةِ، فیَحُولَ بَینَکَ و بَینَ ذلکَ، فإذا أنتَ قَد أهلَکتَ نَفسَکَ
بدان ای فرزندم که... تو تحت تعقیب مرگی هستی که هیچ گریزانی را از چنگ آن رهایی نیست... پس، مواظب باش مرگ در حالی به سراغت نیاید که گناه میکردهای و به خود وعده توبه از آن میدادهای، و ناگاه مرگ میان تو و این وعده ات فاصله اندازد و آن گاه دریابی که خودت را به نابودی افکندهای
میزان الحکمه: ح 21286